Frans Verhoeven uit felle kritiek: "Ik neem alle risico's, materiaal grootste vijand" 16-01

Frans Verhoeven over de Dakar Rally

Dakar 2012 moeilijker dan het leek. De top vijf was het doel van Frans Verhoeven. Dat is niet gelukt. Door allerlei kleine problemen met de motor belandde Verhoeven op plaats 15. In de korte slotetappe van de Dakar Rally 2012 kon hij dat niet meer verbeteren. Voor de laatste etappe toverde hij geen konijn meer uit de hoge hoed, zoals in de Dakar 2011. "Ik ben blij dat ik het motortje heel naar Lima heb gebracht." Deze Dakar was de pittigste van de vier edities in Zuid-Amerika, vond Verhoeven, die zag dat de RedBull KTM de etappes domineerden. Cyril Despres won de monsterrit uiteindelijk. "Veel moeilijker dan het leek. Elke dag zat er wel iets venijnigs in de proef waarop je je tanden stuk kon bijten. Van de eerste tot de laatste meter moest je opletten en werken."

Het was daarom niet voor niks dat Verhoeven met een brede grijns op het podium in Lima stond. Over zijn eigen rijden is Verhoeven tevreden. Over het totaal niet. "Ik heb elke dag wel iets meegemaakt." De strijd met de elementen kostte kracht en energie, maar daarop was Verhoeven voorbereid. Niet op de strijd die hij moest leveren met zijn materiaal. Elke dag verloor hij minstens een kwartier doordat er het een of ander van zijn motor viel. Achterspatbord plus elektra, opbouw, ico: het leek wel of alles los zat. Verhoeven moest alle risico’s nemen om de streep te halen. Hij was coureur en waterdrager tegelijk. Verhoeven uit felle, maar opbouwende kritiek. "Met een hand rijden om met de andere de opbouw vast te houden, was eigenlijk onverantwoord. Dat is wat bij sommige mensen binnen het team niet goed doordrong: ik neem alle risico’s. Dan moet het materiaal niet mijn grootste vijand zijn. Er is te veel schuld afgeschoven en te weinig verantwoordelijkheid genomen. Dat neem ik hen kwalijk."

De grootste fout volgens Verhoeven was dat hij ruim twee uur moest wachten op een nieuw achterwiel. Bij een sprong raakte hij de rand van een groot gat waardoor de spaken uit het wiel klapten. ,,Dat gat werd direct daarna afgebakend met stenen, zodat anderen niet hetzelfde overkwam. Ik ben terug gereden naar de start om daar mijn team een ander achterwiel erin te laten zetten. Ze zouden bij de start zijn, maar bleken al lang doorgereden te zijn. Ik heb twee uur tegen een muurtje zitten wachten. Je mag een uur verliezen voor een nieuw wiel. Geen drie uur."

Een uur raakte Verhoeven kwijt aan het wisselen van het motorblok (een kwartier straftijd voor het eerste blok, drie kwartier voor het tweede). Maar aan het motorblok schort niet zoveel. "Alles kan kapot. Ook een KTM, ook een Yamaha. Als je weet dat er in het motorblok alleen meer schroefjes zitten dan op de hele rest van de motor, is het niet zo raar dat daar soms iets mee mis gaat. Ik denk niet dat een 450 geschikt is om rally’s te rijden op dit niveau."

Een deel van de probleem zit in de motor, die nog volop in ontwikkeling is. "Met Sherco is het goed", zegt Verhoeven. "Er is groei, er zijn mogelijkheden. Ik rijd te hard voor de motor. Ik ben zo fit dat de motor mij niet kan volgen. Er moeten voor volgend jaar wat dingen veranderen en dat is het eerste punt waaraan we gaan werken."

Bron: Race Express - Bas Kaligis