Lieroppenaar start als prof in de zijspancross 02-04

Grand Prix Zijspancross 2017

Bakkenist Nick Maas beproeft dit seizoen zijn geluk op het allerhoogste niveau van de zijspancross. Vanaf 17 april trekt de 23-jarige Lieroppenaar wekelijks door Europa voor Grand Prix-wedstrijden. Nieuwbakken prof dus, maar echt veel verandert er daardoor niet. “Een hobby mag je het niet noemen, het was altijd al een levensstijl.”

 

 

Maas was het liefst vorig jaar al aan zijn profcarrière begonnen. Hij reed drie GP’s met zijn toenmalige Belgische compagnon, maar die koos vervolgens voor iemand anders. Dat nieuws bereikte de 42-jarige Duitser Silvio Senz, een ervaren rijder die nog op zoek was naar een nieuwe partner. Hij besloot Maas een belletje te geven. Het klikte tussen de twee, en die klik bleek er ook op de crossbaan te zijn. Het nieuwe duo nam deel aan een GP en vertegenwoordigde Duitsland op de European Sidecar of Nations, een wedstrijd waaraan de drie beste teams per land deelnemen. Duitsland, u leest het goed. “Ik weet het, ik ben een landverrader”, lacht Maas. “Maar de samenwerking beviel goed en we besloten om door te gaan.” En dus moet er getraind worden. Maar dat is nog niet zo eenvoudig als je teamgenoot ruim 550 kilometer verderop woont. “In de winter zijn we twee keer die kant op gegaan, en Silvio is drie weekenden hier geweest. Hij sliep dan bij ons thuis en we trainden het hele weekend.” Zo zijn de twee steeds meer aan elkaar gewend geraakt. Maar er zijn nog slagen te maken. “Elke rijder heeft een andere rijstijl. Het heeft nog wat tijd nodig om honderd procent op elkaar ingespeeld te raken. Maar het gevoel is goed, het vertrouwen is er.” Van een taalbarrière is nauwelijks sprake. Maas kan zich prima verstaanbaar maken in het Duits. En komt hij er niet aan uit, dan is zijn vader er altijd om hem een handje te helpen. “Tijdens de wedstrijd is het sowieso beter om niet teveel te roepen. We bespreken na afloop wel hoe het is gegaan.”

 

Droom bijgesteld

 

Het seizoen start voor Maas met een thuiswedstrijd. De eerste GP wordt namelijk in het weekend van 17 april in Oldebroek verreden. Daarna trekt de stoet naar bijvoorbeeld Duitsland, maar ook Oekraïne, Tsjechië en Letland staan op de kalender. Zo’n weekend bestaat uit twee wedstrijddagen. Op dag één vindt de kwalificatie plaats, waarna de eerste 30 teams de dag erna voor de punten mogen rijden. “Ons voor alle GP’s kwalificeren, dat is mijn ambitie voor dit seizoen. En verder natuurlijk zoveel mogelijk punten pakken.” Het duo strijdt niet alleen om de Grand Prix, maar ook om de titel in de Duitse competitie. Daar mikt Maas op een plek bij de eerste zeven. “Ik ben pas op mijn 16e begonnen, dat is vrij laat. Toen was het mijn droom om te crossen. Maar die droom is inmiddels bijgesteld. Ik hoop nog ooit top tien te rijden in de Grand Prix.”

 

 

Fit blijven

 

Maar wat maakt nu een goede bakkenist? Volgens Maas draait het om een combinatie van conditie, kracht, uithoudingsvermogen en souplesse. En anticiperen, meedenken en fouten van de ander oplossen. “Je moet niet meer doen dan nodig is, maar ook niet minder.” Een bakkenist is volgens hem minstens zo belangrijk als de rijder. Regelmatig hoort hij mensen het tegenovergestelde beweren. “Die zeggen: ‘Je hoeft alleen maar in dat bakje te zitten.’ Maar de bakkenist stuurt net zoveel, of misschien nog wel meer dan de rijder.” Om fit te blijven kiest de Lieroppenaar voor afwisselende sporten. Zo doet hij aan hardlopen, fitnesse en bootcamp. “Ik heb mezelf altijd al heel zwaar belast. Doordeweeks pak ik één pittige sessie, verder zorg ik ervoor dat ik iedere dag bezig ben. Je zoekt naar een goede balans, want in het weekend wil je geen spierpijn hebben.” Ook het mentale aspect moet volgens hem niet worden onderschat. “Je rijdt met hoge snelheden. Als er thuis problemen zijn en je denkt daaraan, dan maak je fouten. Dat kan verkeerd aflopen.” Je moet er niet alleen veel voor doen, maar ook veel voor laten. Zo zit stappen er voor Maas niet echt in. “Ik drink weleens een potje bier, maar dat is het wel. In het seizoen drink ik helemaal geen alcohol.”

 

Liefde

 

Wie denkt dat Maas als prof gouden bergen in het verschiet heeft, heeft het mis. “We hebben een teammanager die sponsoren regelt, maar waarschijnlijk moet er nog geld bij. Het scheelt dat je als bakkenist geen kosten hebt voor de motor.” Volgens Maas krijgen slechts de eerste acht teams in het eindklassement van de Grand Prix een vergoeding. En zelfs die is volgens hem niet echt spannend. Hij zal het dus moeten doen voor zijn liefde voor de sport. Met daarbij de steun van zijn andere grote liefde. “Van mijn vriendin mag ik er niet mee stoppen, want dan word ik chagrijnig.”

 

Volg alles over dit Zijspanduo op de site: www.sidecarcrossteam-senz-maas.de

 

Bron: Het Contact - Maarten Driessen